5 πράγματα που πρέπει να κάνουν οι Χριστιανοί κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κοροναϊού 

Ο κοροναϊός εξαπλώνεται και είναι ήδη επίσημα παγκόσμια πανδημία. Πολλά πράγματα αλλάζουν σε όλο τον κόσμο. Πώς πρέπει ένας Χριστιανός να ανταποκριθεί σε όλες αυτές τις αλλαγές;

Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ σε λίγες εβδομάδες.

Για τους περισσότερους από εμάς, το coronavirus ξεκίνησε ως διεθνή νέα, ένα τραγικό πράγμα που συμβαίνει αλλού, σε άλλους ανθρώπους.

Και μετά ξαφνικά, δεν το έκανε.

Άρχισε να εξαπλώνεται σε πόλεις, πέρα ​​από τα σύνορα, στην άκρη των ηπείρων και, στη συνέχεια, στους ωκεανούς.

Τώρα είναι παντού. Δεν υπάρχει κατοικημένη περιοχή στον πλανήτη που δεν επηρεάζεται από τον κορανοϊό. Όλα τα έθνη αντιμετωπίζουν την ίδια τη μόλυνση ή τον φόβο της μόλυνσης. Ανεξάρτητα από το τι πιστεύετε προσωπικά για τον ιό (γελοία διαφημιστική εκστρατεία ή αποκαλυπτική ανακοίνωση) το COVID-19 είναι εδώ και είναι μέρος της ζωής σας.

Ο κοροναϊός επηρεάζει τα πάντα. Επηρεάζει τον αριθμό των ατόμων που πρέπει να είστε, τις ηλικίες αυτών των ατόμων και την απόσταση που πρέπει να τοποθετήσετε μεταξύ αυτών και εσάς. Επηρεάζει τον τρόπο διαχείρισης των εταιρειών και ακόμη και αν αυτές οι εταιρείες είναι ανοιχτές ή όχι. Επηρεάζει, με πολύ ενοχλητικό τρόπο, ό, τι διατίθεται στα ράφια του τοπικού σουπερμάρκετ.

Οι αθλητικές εκδηλώσεις και οι συμβάσεις ακυρώθηκαν. Τα σχολεία βρίσκονται σε αόριστο κενό. Και κανείς δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει όλα αυτά.

Ο Χριστιανισμός δεν βρίσκεται σε παύση

Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πολλά πράγματα αυτή τη στιγμή. Πόσο θα είναι έως ότου τα πράγματα επανέλθουν στο φυσιολογικό; Δεν ξέρουμε. Πόσα άτομα θα πάρουν την ασθένεια; Δεν ξέρουμε. Πόσα από αυτά θα πεθάνουν; Δεν ξέρουμε. Τι αντίκτυπο θα έχουν όλα αυτά στην παγκόσμια οικονομία; Δεν ξέρουμε. Αλλά τα πράγματα δεν φαίνονται καλά.

Αυτό γνωρίζουμε:

Η καθημερινή ζωή μπορεί να αλλάξει με χίλιους τρόπους, αλλά οι Χριστιανοί δεν μπορούν να σταματήσουν να είναι Χριστιανοί μόνο και μόνο επειδή ζουν σε περιόδους γεμάτες ένταση. Στην πραγματικότητα, ο πυρήνας της χριστιανικής σας πίστης αντικατοπτρίζεται σε ποιον πραγματικά είστε όταν οι καιροί γίνονται τεταμένοι.

Εδώ είναι πέντε πράγματα που οι Χριστιανοί μπορούν (και πρέπει!) Να κάνουν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορανοϊού:

1. Πρέπει να χρησιμοποιούμε τον επιπλέον χρόνο μας για τη μελέτη της Βίβλου, την προσευχή και τον διαλογισμό.

Καθώς οι περιορισμοί και οι συστάσεις καραντίνας συνεχίζουν να γίνονται πιο αυστηροί, πολλοί από εμάς βρισκόμαστε ξοδεύουμε όλο και περισσότερο χρόνο στο σπίτι, ίσως ακόμη και το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε. Είναι δύσκολο να μην νιώθεις λίγο τρελός όταν πιάσεις να βλέπεις στους τοίχους 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, ειδικά όταν αρχίζουμε να τρέχουμε από πράγματα που πρέπει να κάνουμε.

Πώς είναι η σχέση σου με τον Θεό αυτές τις μέρες;

Ο «χρόνος» είναι η συνήθης δικαιολογία για τον οποίο δεν προσευχόμαστε και δεν μελετάμε όσο πρέπει. Δεν φαίνεται να έχουμε αρκετά.

Μια βαθύτερη σχέση με τον Θεό θα μας δώσει μια μεγαλύτερη αίσθηση ειρήνης, μια σαφέστερη προοπτική και μια μόνιμη αίσθηση σκοπού. Αυτό είναι κάτι που όλοι θα μπορούσαμε να έχουμε, ειδικά τώρα. Τι γίνεται όμως τώρα; Τι συμβαίνει όταν πολλοί από εμάς έχουν μόνο χρόνο; Αφιερώνουμε λίγο χρόνο για να μιλήσουμε στον Θεό και να διαβάσουμε τις σελίδες του Λόγου Του; Αποσυνδέουμε από τις ειδήσεις αρκετά για να σκεφτούμε βαθιά τις γραφές που διαβάζουμε;

Αν το κάνουμε αυτό, το τελικό αποτέλεσμα είναι μια βαθύτερη σχέση με τον Θεό. Αυτό θα μας δώσει μια μεγαλύτερη αίσθηση ειρήνης, μια σαφέστερη προοπτική και μια μόνιμη αίσθηση σκοπού. Αυτό είναι κάτι που όλοι θα μπορούσαμε να έχουμε, ειδικά τώρα. Με το κλείσιμο πολλών από τα κανονικά μας επαγγέλματα, έχουμε λιγότερες δικαιολογίες για να μην ξοδεύουμε αυτόν τον χρόνο με τον Δημιουργό μας.

Ο κοροναϊός μπορεί να μας έχει απομονώσει από πολλά πράγματα, αλλά έχει τη δυνατότητα να μας φέρει πιο κοντά στον Θεό από ποτέ. Θα χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον χρόνο με σύνεση;

Ο Παύλος είπε στους Εφεσίους: «Παρακολουθήστε επιμελώς [προσεκτικά] πώς περπατάτε, όχι ως ανόητοι αλλά τόσο σοφοί, κάνοντας καλή χρήση του χρόνου, επειδή οι μέρες είναι κακές. Επομένως, μην είστε ανόητοι, αλλά καταλάβετε τι είναι το θέλημα του Κυρίου »(Εφεσίους 5: 15-17, προστίθεται έμφαση).

Οι μέρες δεν είναι λιγότερο κακές από ότι όταν ο Παύλος έγραψε για πρώτη φορά αυτές τις λέξεις, και δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να εξαργυρώσετε το χρόνο παρά μέσω της μελέτης της Βίβλου, της προσευχής και του διαλογισμού.

2. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον, αντί να συζητάμε ή να διαδίδουμε φόβο.

Εάν βρίσκεστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τότε γνωρίζετε ότι κάποιος σκέφτεται για την πανδημία του κοροναϊού. Επειδή είναι εύκολο να δημιουργηθούν στοιχεία και να παρερμηνευθούν δεδομένα, υπάρχουν πολλές παραπληροφορίες και πολλά επιχειρήματα σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει και απόψεις για το τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι.

Μπορείτε να συμμετάσχετε σε συζητήσεις αυτού του τύπου εάν το επιθυμείτε, αλλά δεν είμαι πεπεισμένος ότι είναι χρήσιμος. Όπως τα περισσότερα ζητήματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα βρείτε πολλούς παθιασμένους ανθρώπους με αντίθετες απόψεις, αλλά τις περισσότερες φορές κανείς δεν πείθει κανέναν εκτός από εκείνους που ήδη συμφωνούν με μια θέση εκ των προτέρων.

Εδώ είναι μια εναλλακτική λύση:

Όταν ο Παύλος και ο Σίλας φυλακίστηκαν σε ένα από τα ταξίδια αποστολής τους, έκαναν κάτι περίεργο: «Αλλά τα μεσάνυχτα, ο Παύλος και ο Σίλας προσεύχονταν, τραγούδησαν ύμνους στον Θεό · και οι κρατούμενοι τους άκουσαν» (Πράξεις 16:25).

Τραγουδούσαν και προσευχήθηκαν. Θα μπορούσαν να κάνουν πολλά άλλα πράγματα: παράπονα, ανησυχίες, σιωπηλό διαλογισμό, ύπνος, κήρυγμα σε ένα κυριολεκτικά αιχμαλωτισμένο κοινό και ούτω καθεξής. Αντ 'αυτού, ο Παύλος και ο Σίλας προσέφεραν προσευχές και ύμνους στον Θεό και οι συνάδελφοί τους άκουγαν.

Μπορείτε να επιλέξετε να δημοσιεύσετε θετικά, ενθαρρυντικά και ενθαρρυντικά πράγματα και οι συντροφικοί σας μπορούν να προβληματιστούν, να σταματήσουν και να ακούσουν. Για πολλούς ανθρώπους, η καραντίνα αισθάνεται σαν φυλακή. Μέσω των κοινωνικών μέσων, μπορείτε να κηρύττετε απευθείας στους συναδέλφους σας (τουλάχιστον έως ότου «σταματήσουν να ακούνε»), αλλά μάλλον δεν θα κάνει πολύ καλό. Αντ 'αυτού, μπορείτε να κάνετε ό, τι έκαναν ο Παύλος και ο Σίλας: τραγουδήστε και προσευχηθείτε.

Αυτό δεν σημαίνει ότι φοράτε σκούρα γυαλιά ή κολλάτε το κεφάλι σας στην άμμο. Ο κοροναϊός είναι πραγματικός και, τουλάχιστον για μερικούς ανθρώπους, μπορεί να είναι θανατική ποινή.

Και αυτό δεν σημαίνει να μοιράζεστε κυριολεκτικά βίντεο από εσάς να προσεύχεστε και να τραγουδάτε. Ωστόσο, σε μια πανδημία που σχετίζεται με πανδημία γεμάτη πανικό, μπορείτε να επιλέξετε να είστε φωτεινό σημείο. Μπορείτε να επιλέξετε να δημοσιεύσετε θετικά, ενθαρρυντικά και ενθαρρυντικά πράγματα και οι συντροφικοί σας μπορούν να προβληματιστούν, να σταματήσουν και να ακούσουν.

Γίνε τραγουδώντας φωνή, όχι φωνή.

3. Πρέπει να ασκούμε υπομονή μπροστά σε ένα νέο φυσιολογικό.

Ο κόσμος είναι διαφορετικός από αυτόν που ήταν πριν από ένα μήνα και είναι σαφές ότι θα συνεχίσει να είναι διαφορετικός για κάποιο χρονικό διάστημα. Διαφορετικά μέσα αλλάζουν, και αλλαγή σημαίνει άγχος.

Το να ζεις μια παγκόσμια πανδημία σημαίνει ότι αντιμετωπίζεις τουλάχιστον κάποιο άγχος, ακόμα κι αν είναι απλώς το άγχος που προκαλείται από ταλαιπωρία.

Η υπομονή προέρχεται από το να γνωρίζουμε ότι όλα τα πράγματα είναι τελικά στα χέρια του Θεού και ότι μας φροντίζει, ανεξάρτητα από την κατάσταση.

Θα έχετε πολλές ευκαιρίες να ασκήσετε υπομονή τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Τα πράγματα δεν θα λειτουργήσουν όπως έχουμε συνηθίσει, τουλάχιστον για λίγο. Οι άνθρωποι πρόκειται να πουν και να κάνουν ανόητα και εγωιστικά πράγματα. Οι νέοι νόμοι και οι περιορισμοί θα κάνουν τη ζωή λίγο πιο δύσκολη και λίγο πιο δύσκολη στην πλοήγηση.

Σε εκείνες τις στιγμές, η πίστη σας θα είναι εκτεθειμένη σε όλους να βλέπουν, γυμνά και αδιαμφισβήτητα. Τι ακριβώς βλέπουν οι άλλοι σε εσάς; Πώς θα ενεργήσετε;

Ο Τζέιμς μας προτρέπει: «Αδελφοί μου, πάρτε μεγάλη χαρά όταν βρίσκεστε σε διάφορες δοκιμασίες, γνωρίζοντας ότι η δοκιμή της πίστης σας παράγει υπομονή. Αλλά αφήστε την πλήρη δουλειά του να έχει υπομονή, ώστε να είστε τέλειοι και πλήρεις, χωρίς να λείπουν τίποτα »(Ιακώβου 1: 2-4).

Σε περιόδους άγχους, όταν δοκιμάζεται η πίστη σας, η ανταπόκριση με υπομονή μας οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά στο σημείο που πρέπει να είμαστε Χριστιανοί. Η οργή δεν το κάνει αυτό. Ούτε φόβος. Ούτε εκμεταλλευτείτε τους άλλους ούτε ξεκινήστε κατηγορίες.

Μόνο η υπομονή μπορεί να το κάνει αυτό, γιατί η υπομονή προέρχεται από το να γνωρίζουμε ότι όλα τα πράγματα είναι τελικά στα χέρια του Θεού και ότι μας φροντίζει, ανεξάρτητα από την κατάσταση.

Αυτός είναι ο τύπος του Χριστιανού που πρέπει να είμαστε, και ο Χριστιανισμός που πρέπει να δουν οι άλλοι.

4. Πρέπει να προσεγγίσουμε τους μοναχικούς και αποσυνδεδεμένους.

Ο Θεός έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του για όσους δεν έχουν κοινωνική υποστήριξη. «Η καθαρή και ακαθάριστη θρησκεία ενώπιον του Θεού Πατέρα είναι αυτή:« γράφει ο Τζέιμς, «για να επισκεφθούν τα άστεγα και τις χήρες στις δοκιμασίες τους, και να κρατηθούν χωρίς σημείο από τον κόσμο» (Ιακώβου 1:27).

Με τον coronavirus να επηρεάζει τον κόσμο με τόσο ισχυρό τρόπο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορεί να χρειάζονται υποστήριξη. Ποιοι είναι οι μοναχικοί και αποσυνδεδεμένοι άνθρωποι που γνωρίζετε τώρα, ειδικά στην Εκκλησία; Τι μπορείτε να κάνετε για αυτούς;

Μια τηλεφωνική κλήση ή μια βιντεοκλήση μπορεί να σημαίνει πολλά για κάποιον που αισθάνεται απομονωμένος από τον κόσμο γύρω του.

Μια τηλεφωνική κλήση ή μια βιντεοκλήση μπορεί να σημαίνει πολλά για κάποιον που αισθάνεται απομονωμένος από τον κόσμο γύρω του. Υπάρχει κάποιος που γνωρίζετε που μπορεί να χρειαστεί φαγητό ή προμήθειες αλλά δεν μπορεί (ή δεν πρέπει) να βγει και να τα πάρει;

5. Πρέπει να δώσουμε έλεος σε όσους πανικοβληθούν.

Ανέφερα νωρίτερα ότι μερικοί άνθρωποι θα πουν και κάνουν ανόητα και εγωιστικά πράγματα, και ειλικρινά, αυτό αξίζει εξήγηση. Και εδώ είναι:

Χρειάζεται κάτι περισσότερο από υπομονή για να μάθουμε πώς να αλληλεπιδρούμε με άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση πανικού.

Χρειάζεται κάτι πιο κοντά στο έλεος και τη χάρη.

Η Χάρη είναι ένα ανεπιθύμητο δώρο. Η σωτηρία, η είσοδος μας στη Βασιλεία του Θεού και η τελική απελευθέρωση από την εξόφληση των αμαρτιών μας, μας προσφέρεται μέσω της «χάρης του Θεού» (Τίτος 2:11). Δεν μπορούμε να το κερδίσουμε και δεν το αξίζουμε. Είναι προσβάσιμο σε εμάς γιατί (και μόνο επειδή) ο Θεός είναι πρόθυμος να μας το δώσει.

Ο Πέτρος ήθελε να μάθει πόσες φορές ήταν υποχρεωμένος να συγχωρήσει κάποιον που αμάρτησε επανειλημμένα εναντίον του. "Έως επτά φορές;" ρώτησε τον Ιησού (Ματθαίος 18:21).

«Δεν σου λέω επτά φορές», απάντησε ο Ιησούς, «αλλά και εβδομήντα φορές επτά» (στίχος 22). Τότε είπε μια παραβολή της οποίας το κεντρικό μάθημα καταλήγει σε αυτό: Πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε καθώς ο Θεός μας συγχωρεί. Ακόμα και όταν οι άνθρωποι δεν ζητούν ρητά τη συγχώρεση μας, οι Χριστιανοί αναμένεται να έχουν μια νοοτροπία συγχώρεσης. Είναι ένας μικρός τρόπος που μπορούμε να έχουμε έναν χαρακτήρα περισσότερο σαν αυτόν του Θεού. Με άλλα λόγια, ας κάνουμε έλεος.

Πολλοί άνθρωποι φοβούνται. Πολλοί από αυτούς δεν γνωρίζουν το «σχέδιο του Θεού». Δεν ξέρουν τι έρχεται και δεν ξέρουν τα πράγματα που πρέπει να συμβούν στο δρόμο. Η πανδημία του κοροναϊού είναι μια απαίσια απειλή που τους ήρθε απροσδόκητα και φοβούνται.

Το πρόβλημα είναι ότι οι φοβισμένοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τρομακτικά, εγωιστικά, απρόβλεπτα, ανόητα, απερίσκεπτα, επίπονα, επικίνδυνα πράγματα, κ.λπ.… αλλά πολλές φορές δεν το κάνουν από κακία.

Τι θα κάνετε όταν επηρεάζεστε άμεσα από τον φόβο και τον πανικό των άλλων;

Θα ήταν εύκολο να τους θυμωθείτε, να τους διεκδικήσετε για τις κοντόφθαλμες και εγωκεντρικές ενέργειές τους, και μάλλον το άξιζαν.

Αλλά το να είσαι Χριστιανός σημαίνει να γνωρίζεις ότι δεν παίρνεις αυτό που τελικά αξίζεις, γιατί ο Θεός σου έδειξε τη χάρη Του. Όταν αντιμετωπίζουμε τους καρπούς του φόβου σε άλλους, οι Χριστιανοί έχουν την ευκαιρία να επεκτείνουν τη χάρη σε άλλους. Πρέπει να πούμε, "Δεν πρόκειται να σας παραπονεθώ σε θυμό ή να απαντήσω σε θυμό. Ο Θεός με έχει συγχωρήσει πολύ περισσότερο."

Γνωρίζουμε ότι ο Θεός «δεν θέλει κανέναν να χαθεί, αλλά όλοι να μετανοήσουν» (2 Πέτρου 3: 9). Αυτό περιλαμβάνει όποιον κάνει τη ζωή μας δύσκολη αυτή τη στιγμή. Αυτοί οι φοβισμένοι άνθρωποι είναι επίσης πιθανοί γιοι και κόρες του Θεού, όπως και εμείς.

Ο κοροναϊός προκαλεί τη χριστιανική πίστη

Υπάρχει πολλή αβεβαιότητα στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Η ζωή αλλάζει με περίεργους και άβολους τρόπους. Αντιμέτωποι με τόσα πολλά ερωτηματικά που πρέπει να αντιμετωπίσει ο κόσμος, είναι πιο σημαντικό από ποτέ ότι εμείς, ως Χριστιανοί, δείξουμε στους εαυτούς μας ότι είμαστε συνεπείς και αποφασισμένοι να «ζούμε όχι μόνο στο ψωμί, αλλά σε κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα του Θεού. "(Ματθαίος 4: 4).

Το πώς θα ανταποκριθούμε στην κρίση του ιού κοροναϊού θα δείξει την πίστη μας ή την έλλειψη αυτής. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ανησυχούμε για την εξέλιξη των πραγμάτων. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να λαμβάνουμε προφυλάξεις για να παραμείνουμε υγιείς και ασφαλείς. Αλλά οι μέρες και οι επόμενες εβδομάδες θα είναι γεμάτες με πολλές ευκαιρίες για να δείξουμε ότι οι αξίες για τις οποίες μιλάμε τόσο πολύ είναι οι αξίες με τις οποίες ζούμε αληθινά ανά πάσα στιγμή, ακόμη και σε κρίσεις.

Ας μείνουμε ασφαλείς. Ας μείνουμε υγιείς. Αλλά πάνω απ 'όλα, ας μείνουμε Χριστιανοί.