Ο καρπός του Πνεύματος: αυτοέλεγχος 

Γιατί είναι ο τελευταίος καρπός του Πνεύματος τόσο σημαντικός για τη λήψη καλών αποφάσεων ειδικά σε σχέση με την επίδειξη των άλλων χαρακτηριστικών του καρπού; 

Φανταστείτε ένα κορίτσι να ρίχνει ένα ξέσπασμα και να ρίχνει τα παιχνίδια της παντού επειδή δεν πήρε αυτό που ήθελε.

Τώρα ας πάμε 20 χρόνια και φανταστούμε το ίδιο κορίτσι να φωνάζει στο αφεντικό της (σύντομα να είναι πρώην αφεντικό) που την έκανε να ξαναγράψει μια αναφορά. Αυτή θα ήταν η έκδοση του κοριτσιού χωρίς αυτοέλεγχο. Μια διαφορετική έκδοση, με τον δικό της τομέα, θα ήταν αυτή που δέχεται κριτική και υπακούει χωρίς παράπονο.

Καθημερινά παραδείγματα όπως αυτό καταδεικνύουν ακόμη και από κοσμική άποψη πόσο απαραίτητος είναι ο αυτοέλεγχος (έλεγχος στον εαυτό μας) στην καθημερινή μας ζωή.

Αλλά για έναν Χριστιανό, αυτή η ποιότητα υπερβαίνει κατά πολύ τον έλεγχο της ιδιοσυγκρασίας μας. Για μια χριστιανική, αυτο - ελέγχου αντιστέκεται στον πειρασμό να σπάσει το νόμο του Θεού (συμπεριλαμβανομένης της απώλειας του ψυχραιμία) και να αντιδρούν σε άλλους, χωρίς να δείχνει τον καρπό του Πνεύματος Santo στις σκέψεις και τις πράξεις μας. Όλες οι ενέργειες ξεκινούν στο μυαλό και, επομένως, ο αυτοέλεγχος συνεπάγεται τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού μας, «κάθε αιχμαλωτισμένη σκέψη στην υπακοή στον Χριστό» (2 Κορινθίους 10: 5).

Η ανθρώπινη φύση μας θα μας λέει πάντα ότι η αμαρτία είναι «φυσική». Στους Ρωμαίους 7:23, ο Παύλος περιγράφει αυτήν την τάση ως «έναν άλλο νόμο στα άκρα μου, ο οποίος επαναστατεί ενάντια στον νόμο του μυαλού μου, και με οδηγεί σε αιχμαλωσία στο νόμο της αμαρτίας που υπάρχει στα άκρα μου».

 Πρέπει να θυμόμαστε ότι το « φυσικό» είναι μέρος αυτού του κόσμου που κυβερνάται προσωρινά από τον Σατανά τον διάβολο (2 Κορινθίους 4: 3-4) και, ως Χριστιανοί, αναγνωρίζουμε ότι ο αυτοέλεγχος περιλαμβάνει την αποχή από το κακό αυτού του κόσμου.

Η οδηγία του Θεού είναι ξεκάθαρη: «Μην αγαπάς τον κόσμο, ούτε τα πράγματα που υπάρχουν στον κόσμο. Αν κάποιος αγαπά τον κόσμο, η αγάπη του Πατέρα δεν είναι μέσα του. Επειδή τα πάντα στον κόσμο, οι επιθυμίες της σάρκας, οι επιθυμίες των ματιών και η υπερηφάνεια της ζωής, δεν προέρχονται από τον Πατέρα, αλλά από τον κόσμο. Και ο κόσμος περνά, και οι επιθυμίες του. αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα »(1 Ιωάννη 2: 15-17).

Ποιος είναι ο δικός σας τομέας τότε; Είναι η συνεχής προσπάθεια να αντισταθούμε στον πειρασμό να επιστρέψουμε σε αυτό που προσφέρει ο κόσμος όταν ο Θεός μας έχει ήδη δείξει την πνευματική του πορεία. Δείχνει τον καρπό του Πνεύματος αντί να διαπράττει τα έργα της σάρκας (Γαλάτες 5: 19-23).

Γιατί ο Θεός θέλει να έχουμε αυτοέλεγχο;

Ο λόγος που ο Θεός θέλει να μεγαλώσουμε στον αυτοέλεγχο έχει να κάνει με τον υπόλοιπο καρπό του Πνεύματος που περιγράφεται στους Γαλάτες 5: 22-23.

Βρισκόμαστε σε μάχη. Όπως διαβάζουμε στο 1 Ιωάννη 2:16: "τα πάντα στον κόσμο, οι πόθοι της σάρκας, οι πόθοι των ματιών και η υπερηφάνεια της ζωής". Αυτή είναι η ιδέα του Σατανά για τον κόσμο, όπως βλέπουμε στον Ιωάννη 8:44: «Είστε από τον πατέρα σας ο διάβολος, και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες του πατέρα σας. Ήταν δολοφόνος από την αρχή, και δεν παρέμεινε στην αλήθεια, επειδή δεν υπάρχει αλήθεια σε αυτόν. Όταν μιλάει ψέματα, μιλάει για τον εαυτό του. γιατί είναι ψεύτης και πατέρας των ψεμάτων "(1 Ιωάννη 2:16 · Ιωάννης 8:44).

Από την άλλη πλευρά, η ιδέα του Θεού για τον κόσμο περιλαμβάνει όλους που αποδεικνύουν τον καρπό του Αγίου Πνεύματος.

Πώς ταιριάζει ο αυτοέλεγχος; Σε όλες τις πτυχές του καρπού:  

Χρειαζόμαστε τον αυτοέλεγχο για να δείξουμε την αληθινή αγάπη αντί της επιθυμίας ή του ερεθισμού, για να αγαπάμε τους άλλους όχι όπως αγαπά ο κόσμος, αλλά όπως ο Χριστός αγαπούσε: «Περπατήστε στην αγάπη, όπως και ο Χριστός μας αγαπούσε και έδωσε τον εαυτό του για μας αρωματική προσφορά και θυσία στον Θεό »(Εφεσίους 5: 2, προστίθεται έμφαση).    

Χρειαζόμαστε τον αυτοέλεγχο για να έχουμε χαρά στη μέση των δυσκολιών της ζωής. «[Ο Ιησούς Χριστός] τον οποίο αγαπάς χωρίς να τον έχεις δει, στον οποίο πιστεύεις, αν και τώρα δεν τον βλέπεις, χαίρεσαι με ανείπωτη και ένδοξη χαρά» (1 Πέτρου 1: 8).  

Χρειαζόμαστε τον αυτοέλεγχο για να συνεργαστούμε με άλλους και να αναζητήσουμε ειρήνη αντί για σύγκρουση. «Ευλογημένοι είναι οι ειρηνιστές» (Ματθαίος 5: 9).  

Χρειαζόμαστε αυτοέλεγχο για να υπομείνουμε τους άλλους με υπομονή και όχι να τους επικρίνουμε - δεν είναι εύκολο να είμαστε «υπομονετικοί με όλους» (1 Θεσσαλονίκη 5:14).  

Έχουμε αυτο πρέπει - έλεγχο όχι μόνο να αναζητήσετε αυτόματα πρόνοιας, αλλά να είναι καλοήθεις και να επιδιώξει την ευημερία των άλλων (Φιλιππησίους 2: 4).  

Χρειαζόμαστε τον αυτοέλεγχο για να κάνουμε το καλό και να επιλέξουμε να εισέλθουμε μέσα από τη στενή πόρτα που οδηγεί στη ζωή αντί για τη μεγάλη πόρτα που οδηγεί στην καταστροφή (Ματθαίος 7: 13-14).  

Χρειαζόμαστε τον αυτοέλεγχο για να παραμείνουμε πιστοί και να μην αφήνουμε τους επιτιθέμενους να αποδυναμώσουν την πίστη μας με τα χλευή τους (2 Πέτρου 3: 3-4).  

Χρειαζόμαστε τον αυτοέλεγχο για να είμαστε ευγενικοί υπηρέτες του Κυρίου και να δείξουμε συμπόνια και έλεος με αληθινή αγάπη όπως ο Θεός κάνει για εμάς (2 Τιμόθεο 2:24).  

Ένα παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσετε

Στα προηγούμενα άρθρα αυτής της σειράς έχουμε επισημάνει αρκετούς βιβλικούς χαρακτήρες που ξεχώρισαν για έναν συγκεκριμένο καρπό του Πνεύματος. Αλλά ο Χριστός είναι το τέλειο παράδειγμα από κάθε άποψη του καρπού, κανείς δεν θα μπορούσε να απεικονίσει τον καρπό του αυτοέλεγχου καλύτερα από αυτόν.

Η ιστορία του Χριστού βρίσκεται κυρίως στα Ευαγγέλια (Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ιωάννης), αλλά είναι επίσης παρούσα σε ολόκληρη τη Βίβλο, αφού είναι ο Δημιουργός που αργότερα ήρθε στη Γη ως άνθρωπος (Ιωάννης 1: 1-4 , 14).

Οι εμπειρίες και οι ενέργειές τους στη Γη είναι ο οδηγός κάθε αληθινού Χριστιανού.

Η ζωή του Ιησού Χριστού ως ανθρώπου είναι το αξεπέραστο παράδειγμα αυτοέλεγχου. Για να πληρώσουμε την ποινή για τις αμαρτίες μας, έπρεπε ο Ιησούς να ζήσει μια ζωή χωρίς αμαρτία. Αυτό απαιτούσε συνεχή αυτοέλεγχο και τη βοήθεια του Θεού. Ακόμα και μπροστά στον προφανή πειρασμό του Σατανά, που τον έβαλε με τις σφοδρές επιθυμίες, τις επιθυμίες των ματιών και την καυχή ζωή, ο Ιησούς Χριστός δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο (Λουκάς 4: 1-13).

Πολλές φορές έπρεπε επίσης να κυριαρχήσει για να επιτρέψει τη θέληση του Θεού να γίνει όπως είχε προγραμματιστεί, αποφεύγοντας, για παράδειγμα, να καλέσει λεγεώνες αγγέλων για να τον σώσει από βασανιστήρια και θάνατο (Ματθαίος 26: 53-54). Σε άλλη περίπτωση, έπρεπε να αγωνιστεί για να μην εναντιωθεί στο θέλημα του Θεού, εστιάζοντας στο πνευματικό παρά στο φυσικό (Ματθαίος 26:39.

Ο Ιησούς Χριστός είναι το μοναδικό τέλειο παράδειγμα αυτοέλεγχου, καθώς και όλων των καρπών του Πνεύματος. Και αν δεν ήταν για τον αυτοέλεγχό του, θα εξακολουθούσαμε να έχουμε τον πόνο του θανάτου για τις αμαρτίες μας.

Ένα παράδειγμα προς αποφυγή

Από πού προέρχονται όλες οι στάσεις που αντιτίθενται στον καρπό του Πνεύματος; Ακριβώς όπως ο Ιησούς είναι το τέλειο παράδειγμα αυτοέλεγχου και του υπόλοιπου καρπού του Πνεύματος, ο Σατανάς είναι το τέλειο παράδειγμα έλλειψης ελέγχου και των άλλων έργων της σάρκας (Γαλάτες 5: 19-21).

Η ιστορία του μετασχηματισμού από τον άγγελο Lucifer σε Satan τον διάβολο είναι μια σαφής προειδοποίηση για τους κινδύνους της απώλειας ελέγχου (βλ. Ησαΐας 14: 12-15 και Ιεζεκιήλ 28: 11-19). Αντί να κυριαρχεί στο μυαλό του, ο Lucero επέτρεψε στις σκέψεις του για υπερηφάνεια και βία να εξελιχθούν σε πνεύμα εξέγερσης.

Νωρίτερα είδαμε ότι η Βίβλος αναφέρεται στον Σατανά ως δολοφόνος από την αρχή (Ιωάννης 8:44), τότε είναι ενδιαφέρον να δούμε τι είπε ο Θεός στον Κάιν τον πρώτο ανθρώπινο δολοφόνο για τον αυτοέλεγχο: "Γιατί τρελαθήκατε, και γιατί έχει πέσει η εμφάνισή σου; Αν τα πάει καλά, δεν θα υψωθείς; και αν δεν το κάνεις καλά, η αμαρτία είναι στην πόρτα. Με όλα αυτά, θα είναι η επιθυμία του, και θα τον κυβερνήσεις »(Γένεση 4: 6-7).

Αλλά όπως ο Κάιν - ο οποίος σκότωσε τον αδερφό του αφού άκουσε αυτά τα λόγια - ο Σατανάς δεν ξεπέρασε (ή έλεγξε) τις σκέψεις που τον οδήγησαν αργότερα να επαναστατήσει εναντίον του Θεού.

Τώρα, ο Σατανάς «εξαπατά ολόκληρο τον κόσμο» (Αποκάλυψη 12: 9) και θέλει όλα τα ανθρώπινα όντα να αγαπούν τον κόσμο και τη σαρκικότητά του, ειδικά την έλλειψη ελέγχου, καθώς ο μόνος έλεγχος είναι το μόνο πράγμα που μας κρατά από τα έργα της σάρκας και μας επιτρέπει να δείξουμε τον καρπό του Πνεύματος.

Αυτοαξιολόγηση του ίδιου τομέα

Έχω χάσει τον έλεγχο κάποιου επικίνδυνου συναισθήματος ή καταστροφικής αμαρτίας; Πώς εκδηλώνεται στη ζωή μου;

Γιατί είναι τόσο δύσκολο για μένα να απέχω από αυτό που ξέρω ότι δεν είναι καλό για μένα;

Θα με περιέγραφαν άλλοι ως ήρεμοι και συγκεντρωμένοι, ή ως ακανόνιστοι και ανεξέλεγκτοι; Γιατί;

 Είναι η πρώτη μου αντίδραση σε κάτι το φρούτο του Πνεύματος ή χάνω τον έλεγχο; Γιατί;

Πώς επιδεικνύουμε περισσότερο αυτοέλεγχο;

Γνωρίζουμε ήδη γιατί είναι τόσο σημαντικό να δείξουμε τον αυτοέλεγχο. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε και να μεγαλώσουμε σε αυτόν τον καρπό του Πνεύματος;

Παρακολουθήστε τις σχετικές εμπειρίες που σας συνέβησαν την εβδομάδα και ποιες ήταν οι αντιδράσεις σας - είτε αποδείξατε τον καρπό του Πνεύματος με αυτοέλεγχο είτε χάσατε τον έλεγχο με κάποιο έργο της σάρκας. Συζητήστε τις αιτίες και τις σκέψεις που οδήγησαν σε αυτήν την αντίδραση.

Έχετε μια φράση ή πρόταση έτοιμη να σας βοηθήσει να παραμείνετε υπό έλεγχο και να δείξετε τον καρπό του πνεύματος αντί να αντιδράσετε «φυσικά» όταν προκύπτει μια δύσκολη κατάσταση. (Αν κάποιος σας ενοχλεί στη δουλειά, για παράδειγμα, πείτε στον εαυτό σας "Ο Θεός θέλει να με ελέγξετε" πριν χάσετε τον έλεγχο και τον προσβάλλετε.)

Ζητήστε από τον Θεό καθημερινά να σας δώσει περισσότερο από το Πνεύμα Του, συμπεριλαμβανομένου του αυτοελέγχου που απαιτείται για να δείξετε τον καρπό του και να αντισταθείτε στον πειρασμό. Όσο περισσότερο αναζητούμε τον Θεό (πηγή του Αγίου Πνεύματος) μέσω προσευχής, μελέτης της Βίβλου, διαλογισμού και νηστείας, τόσο περισσότερο αυτοέλεγχος θα πρέπει να δείξουμε τον καρπό του Πνεύματος. Στόχος να αυξήσετε την προσπάθεια και το χρόνο που αφιερώνετε σε αυτά τα πνευματικά εργαλεία.

Όπως είπαμε στο πρώτο άρθρο αυτής της σειράς, ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι ο τρόπος με τον οποίο ο χαρακτήρας και το ευαγγέλιο του Θεού εκδηλώνονται στις σκέψεις και τις πράξεις ενός Χριστιανού. Το καθήκον μας είναι να ανακοινώσουμε τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του μέσω της συμπεριφοράς μας. Είθε ο Θεός να μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε και να ζήσουμε σύμφωνα με τον καρπό του Πνεύματός του.