ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ;

Πρώτα από όλα , τα τρία εισαγωγικά κείμενα:

"Ευλογώ όσους σας καταριέται, προσευχηθείτε για όσους σας κακομεταχειρίζονται" ( Λκ 6:28 )

"Ευλογώ όσους σας διώχνουν, μην πετάτε"

( Rm 12, 14).

"Τέλος, όλοι έχουν το ίδιο συναίσθημα, μοιράζονται τις ανησυχίες των άλλων με αδελφική αγάπη, είναι συμπονετικοί και ταπεινοί. Μη επιστρέφετε το κακό για το κακό ή την προσβολή για προσβολή. μάλλον ευλογεί, γιατί αυτό έχει ονομαστεί? και με αυτόν τον τρόπο θα λάβουν την ευλογία "(1σ. 3, 8-9).

Τούτου λεχθέντος, ήδη υποθέτουμε ότι η κατάρα δεν είναι πρακτικά παραγγελία. Στην Αγία Γραφή στο Όρος, ο Ιησούς αναφέρθηκε στην απαγόρευση της κατάρα:  

"Επειδή σας λέω, αγαπάτε τους εχθρούς σας και προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν, για να είστε παιδιά του ουράνιου Πατέρα σας ..." (Ματ.5: 44-45).

Κάποιος θα ρωτήσει: «Αλλά τι σκοπεύει να πει ο Ιησούς Χριστός; Τι αγάπη τους εχθρούς μου, ποιος κακομεταχειρίζεται μου, που αναζητά το κακό μου; "Ναι, αν και ακούγεται παράλογο για την ανθρώπινη λογική, αυτό μας ζητάει ο Ιησούς. Επιπλέον, αν εκπληρώσουμε το θέλημά του, αυτό μας χαρακτηρίζει ως παιδιά του Ουράνιου Πατέρα. Είναι αυτά που κάνουν τα παιδιά σας σε εμάς, είναι αυτό που με καλεί να αναγνωρίσω έναν αδελφό στο άλλο.

Η αδελφοσύνη δεν είναι μια κατάσταση που επιβάλλεται από πάνω, είναι κάτι που χτίζουμε καθημερινά, ακόμη και ανάμεσα σε αγνώστους, αν είμαστε πραγματικά χριστιανοί. Για να είμαστε παιδιά του Θεού, στην πραγματικότητα και όχι στο όνομα, γνωρίζουμε ήδη τι πρέπει να κάνουμε.

Τα πράγματα πρέπει να γίνουν καθώς ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, μας έχει διδάξει από το παράδειγμά του ότι είμαστε παιδιά του ουράνιου Πατέρα μας. Το να είσαι παιδί του Θεού δεν έχει μόνο πιστοποιητικό βαπτίσματος στην τσέπη σου, ζει έτσι. Αν λέω ότι είμαι παιδί του Θεού, πρέπει να συμπεριφέρω σύμφωνα με αυτό που είμαι, είναι φυσικού νόμου που έχει καθιερωθεί από τον Θεό. Δεν μπορεί να είναι διαφορετικό, οι φυσικοί νόμοι δεν μπορούν να παραβιαστούν, τόσο απλός.

Πρέπει να γνωρίζουμε ποιος είναι ο πατέρας μας να ξέρει πώς να συμπεριφέρεται όπως τα παιδιά του, στον Υιό. Τώρα, εμείς οι βαπτισμένοι είμαστε πνευματικά όντα, είμαστε άνθρωποι που καλούνται να μετασχηματιστούν, να αναγνωριστούμε όλο και καλύτερα με τον θεϊκό Λόγο και θέλημα, να είμαστε αυτό που είμαστε «εικόνα και ομοιότητα του Θεού» ( Γένεση 1 : 27).

Κάποιος άλλος θα ρωτήσει: "Αλλά είναι δυνατόν να αγαπάτε τους εχθρούς μου; Είναι δυνατόν να ευλογήσουμε εκείνους που μας καταδικάζουν ή μας διώχνουν; "Είναι δυνατόν, ακόμη και αν δεν είναι εύκολο. και δεν είναι εύκολο γιατί συνήθως τείνουμε να αντιδρούμε σύμφωνα με τις αντιλήψεις των άλλων. Λένε ότι με κάθε δράση υπάρχει αντίδραση. και αν υπάρχει επιθετικότητα εναντίον του ατόμου μας, είναι λογικό, «ανθρώπινη ομιλία», ότι ο πρώτος πειρασμός (και ξέρουμε ήδη ποιος είναι ο πειρασμός) είναι και επιθετικότητα.

Αλλά ο Ιησούς έφερε έναν νέο νόμο στον λαό του, έναν νόμο που είναι πιο απαιτητικός από τον προηγούμενο νόμο που έδωσε ο Μωυσής. Ο νόμος του Ιησού, αν και δύσκολο να εκπληρωθεί, είναι πολύ πιθανό να εκπληρωθεί, διότι σε αυτόν είμαστε νέα πλάσματα του Θεού, είμαστε μια νέα δημιουργία, τα παλιά πράγματα έχουν περάσει, όλα γίνονται νέα ( 2Κορ. 5:17 ).

Από την άλλη πλευρά ο Χριστιανός, που θέλει να ακολουθήσει τον Ιησού, πρέπει να εκπληρώσει αυτό που λέει. Ο Ιησούς είπε: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει πρέπει να αρνείται τον εαυτό του» (Μκ 8,34). Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Ιησού αν δεν αρνηθούμε, αν είμαστε σκλάβοι κάποιων ενστίκτων, αν προσκολληθούμε σε μια ανθρώπινη λογική που μας προσκαλεί να ακολουθήσουμε τον ληγμένο νόμο του τάλιον.

Επομένως, πρέπει να ενεργήσουμε σύμφωνα με τους όρους ή τις ενδείξεις του οδηγού μας. Ποιες συνθήκες; Ας θυμηθούμε, μεταξύ άλλων: Αγαπώντας τους εχθρούς, ευλογώντας όσους σας καταριέται, κάνοντας καλό σε όσους σας μισούν και προσευχόμενοι για όσους σας εξοργίζουν και σας διώχνουν.

Αν ένας Χριστιανός ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Ιησού, μεταξύ των πολλών που προτείνει, για τους οποίους έχει πρόβλημα, σημαίνει ότι είναι γιος του Θεού και μαθητής του Χριστού. Αλλά αν δεν τους εκδηλώσει, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ακόμη γεννηθεί σε αυτή τη νέα ζωή στον Χριστό.

Η ιερή γραφή, τόσο στην Παλαιά Διαθήκη όσο και στη νέα, απορρίπτει την πράξη της κατάρα. Και πρέπει να είστε προσεκτικοί γιατί η φρίκη επηρεάζει εκείνον που εκφωνεί περισσότερο την κατάρα. Η σκασίματα είναι σαν να φτύνεις. Ο πρώτος που βλάπτεται από το κακό είναι αυτός που το διαπράττει. 

Η κάθαρση είναι πιο χαρακτηριστική των απίστων ( Rm 3:14 ), όχι πιστών. Η φρίκη είναι ο καρπός μιας μακρινής καρδιάς του Θεού. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, αν και μπορείς να έχεις όλο τον λόγο στον κόσμο, για έναν πιστό να φωνάζει. 

Ο Ιάκωβος το έλεγε πολύ καλά στην επιστολή του: «Με την (με τη γλώσσα της) ευλογούμε τον Κύριό μας και τον Πατέρα μας και με την κατάραμε τους ανθρώπους που φτιάχνονται με την εικόνα του Θεού. Από το ίδιο στόμα έρχεται η ευλογία και η κατάρα. Αδελφοί, αυτό δεν μπορεί να είναι έτσι. Μπορεί το νωπό νερό και το πικρό νερό να ρέουν από την ίδια πηγή; Η συκιά δεν μπορεί να παράγει ελιές ή σύκα και οι υφάλμυροι δεν θα δώσουν φρέσκο ​​νερό "( Αγ. 3, 9-12).

Το πράγμα είναι έτσι σαφές και απλό. Ακριβώς όπως μια βρύση δεν μπορεί να δώσει γλυκό νερό και θαλασσινό νερό ταυτόχρονα, έτσι ούτε ένας πιστός μπορεί να ευλογεί τον Θεό και στη συνέχεια να καταραίνει τον γείτονά του. Όταν ένας Χριστιανός έχει τον Θεό μέσα στο μυαλό του και στην καρδιά του και τροφοδοτεί τον Θεό στην κοινωνία και διαλογίζεται για τη λέξη νύχτα και ημέρα του, θα είναι αδύνατο να βγει από το στόμα του οι βιασμοί, επειδή το στόμα μιλά για την αφθονία της καρδιάς (Ματ 12, 34)