Το Άγιο πνεύμα ως άτομο

Μια ν και ο Παύλος δεν αντιμετωπίζει άμεσα το ζήτημα της προσωπικότητας του Αγίου Πνεύματος, αρκετά στοιχεία που να ταιριάζουν μας δίνουν τη βεβαιότητα ότι ο απόστολος κατανοητό το Άγιο Πνεύμα στην προσωπική άποψη? συνδέονται στενά με τον Πατέρα και τον Υιό και όμως είναι διαφορετικά από αυτά.

Πρώτον, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι πιο συνηθισμένες αναφορές του Αγίου Πνεύματος, υπαινίσσονται σ 'Αυτόν από την άποψη της δράσης (είναι αληθές για το Άγιο Πνεύμα, υπαινίσσονται σ' Αυτόν από την άποψη της δράσης (δηλαδή, το Πνεύμα είναι ο παράγοντας της δραστηριότητας του Ο Θεός.) Είναι επίσης αλήθεια ότι αυτή η γλώσσα δεν σημαίνει απαραίτητα την προσωπικότητα. Ωστόσο, μια ακόμα επιφανειακή ανάγνωση των περασμάτων στα οποία ο Παύλος αναφέρεται στο Πνεύμα (ή το Άγιο Πνεύμα) δείχνει πόσο συχνά η ενέργεια βρίσκει μια προσωπική έκφραση. Για παράδειγμα, η μετατροπή των Θεσσαλονικών παράγεται από το αγιαστικό έργο του Πνεύματος (2 Θεσσαλ. 2:13 · 1ρ. 6:11 · Ρωμ. 15:16), και το ίδιο συμβαίνει και με τη χαρά που συνοδεύει 1: 6 δ. Ρωμ. 15:13) Η Αποκάλυψη προέρχεται από το Πνεύμα (1 Κορ. 2:10 · Εφ.3: 5). και το κήρυγμα του Παύλου συνοδεύεται από τη δύναμη του Πνεύματος (Ιεσσα 1: 5). Οι προφητικές και οι γλώσσες είναι το άμεσο αποτέλεσμα της ομιλίας από το Πνεύμα (1 Κορ. 12: 3 · 14: 2, 16). Οι Ρωμαίοι πρόκειται να πεθάνουν κάθε αμαρτωλή πράξη μέσω του Πνεύματος (Ρωμ. 8:13). Ο Παύλος εκφράζει την επιθυμία του να ενισχυθούν οι Εφέσιοι από το Πνεύμα του Θεού ( Εφ. 3:16). Bigfoot πιστοί ριν εξυπηρετήσει από το Πνεύμα (Φιλ. 3: 3), την αγάπη του Πνεύματος (Κολ 1: 8) σφραγίζονται από το Πνεύμα ( Εφεσ. , Και τα πόδια και ζωντανά από το Πνεύμα (Γαλάτες 5 1:13): 16, 25). Τέλος, οι πιστοί σώζονται "με πλύσιμο από το Άγιο Πνεύμα, τον οποίο ο Θεός τους έριξε" (Τιτ. 3: 5).

Από τη μία πλευρά, ένα απόσπασμα όπως το τελευταίο μπορεί να προτείνει ενέργεια φέρνει στο μυαλό την ιδέα της προσωπικότητας, ούτε και η εικόνα του "πλυσίματος" από το Πνεύμα. Από την άλλη πλευρά, εάν τα αναλύσουμε προσεκτικά, τα περισσότερα από αυτά τα αποσπάσματα υποδηλώνουν ή προϋποθέτουν την προσωπικότητα του Αγίου Πνεύματος και ότι η ορολογία της εκροής είναι απλώς απεικόνιση. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές σε περάσματα όπως η 1 Κορινθίους 6:11 στην οποία ο Θεός "πλένει, αγιάζει και δικαιώνει" μέσω της διπλής δράσης της "ονομασίας [αρχής] του Κυρίου Ιησού Χριστού" και "του Πνεύματος του Θεού μας".

Το επιχείρημα είναι ότι, ό, τι λέει ο Παύλος για το Πνεύμα όσον αφορά τη δράση, είναι ανάλογος με αυτό που επιβεβαιώνει σε πολλά κείμενα για τον Χριστό. Η επίπτωση είναι προφανής: είναι δύσκολο να παρατηρηθεί η μεγάλη έλλειψη απρόσωπων εικόνων που χρησιμοποιεί ο Παύλος στις επιστολές του. Ε ν αντίθεση με Lucas, σπανίως μιλά τον απόστολο να γεμίσει με το πνεύμα? τους κύρια γλώσσα εννοεί τον Θεό που «βάζει του Ε Spiritu μέσα σου.» «ή» λήψη «ή» πρέπει «~ spíritu.24 Καμία από αυτές τις εικόνες συνεπάγεται την προσωπικότητα, αλλά και να προτείνει την απρόσωπη, όπως και τόσες άλλες εικόνες ( αέρας, φωτιά, κλπ.).

Και έκανα ότι ο Παύλος κατανοεί το πνεύμα ως ένα άτομο έχει επιβεβαιωθεί, δεύτερον, από το γεγονός ότι η Ε Spiritu είναι το αντικείμενο μιας πολύ ρήματα που απαιτούν μια προσωπική παράγοντα. Το Πνεύμα διερευνά όλα τα πράγματα (1 Κορ. 2:10), γνωρίζει το μυαλό του Κυρίου (1 Κορ. 2:11), διδάσκει το περιεχόμενο του Ευαγγελίου στους πιστούς (1 Κορ. 2:13), κατοικεί ανάμεσα στους πιστούς ή μέσα από αυτούς (1 Κορ. 3:16 · Ρωμ. 8:11 · 2 Τιμ. 1:14), κάνουν όλα αυτά τα πράγματα (1 Κοτ. 12:11), δίνουν ζωή σε όσους πιστεύουν (2Κορ 3: 6), φωνάζουν στο (Gal 5:18 · Ρωμ. 8:14), μαρτυρεί το πνεύμα μας (Ρωμ. 8:16), έχει τις επιθυμίες που αντιτίθενται στη σάρκα (Gal 5:18) : 17), μας βοηθά στην αδυναμία μας (Ρωμ. 8:26), διεκδικεί για μας (Rom 8: 26-27), κάνει όλα τα πράγματα να συνεργάζονται για το καλό μας (Rom 8:28), 25 ενισχύει τους πιστούς ~ 3:16) και να είναι λυπηρό με την αμαρτία μας (Εφ. 4:30). Επιπλέον, ο καρπός της διαμονής του Ε Spiritu είναι τα προσωπικά χαρακτηριστικά του Θεού (Γαλ 5: 22-23).