Hablar la verdad en amor

Lo que decimos y por qué lo decimos tiene un gran impacto en nuestras relaciones. ¿Podemos tener malos resultados aun diciendo la verdad? ¿Está bien mentir por una buena razón?

“¿Es bueno mentir por una buena causa?” Es una pregunta que se hace con frecuencia. Las respuestas a esa pregunta son algo interesante.

Una persona replicó: “En mi opinión la base de una acción moral es hablar libremente para sacar el máximo del bienestar de otros y minimizar el daño que usted le hace a los demás. Una regla tal como ‘nunca mentir’, en mi opinión no es la base para una acción moral, sino que en vez de ello es siempre una consecuencia directa de tratar de ser moral en primer lugar. Mentir puede ser, según mi punto de vista, algunas veces moral”.

¿Es así realmente?

Otra persona citaba una figura religiosa que ofrecía una conclusión tradicionalista: “Es pecado que alguien mienta. Cuando miente por una buena causa, i.e., para salvar a alguien más, es mitad pecado, porque la mentira es para el beneficio de su prójimo y no para sí mismo. Sin embargo, es algo que se considera pecado. Por lo tanto debemos tenerlo en mente y no caer en el hábito de decir mentiras por cosas insignificantes”.

Entonces, ¿está bien mentir por una buena causa? ¿Qué dice Dios acerca de la mentira y la verdad y nuestra motivación?

El parámetro de Dios

La motivación subyacente que Dios tiene y lo que Él quiere que nosotros tengamos es amor (Mateo 22:37-40). Basado en esto, el apóstol Pablo nos ofrece un parámetro importante para la comunicación cristiana.

Al hablar a la Iglesia en Éfeso, él advirtió a los cristianos en contra de ser movidos por los vientos de una falsa enseñanza. En vez de ello, al “hablad la verdad en amor”, ellos “crecerían en todo en aquel que es la cabeza, esto es, Cristo”, quien hace que reciba su crecimiento “para ir edificándose en amor” (Efesios 4:14-16).

El hablar la verdad en amor, según la enseñanza de la Biblia, ayuda a combatir la falsa doctrina, promueve el crecimiento entre los cristianos y nos acerca a la perfecta imagen de Cristo.

Muchos entienden que es posible decir mentiras por odio, pero, ¿puede decir mentiras por amor? O, también, ¿puede uno hablar la verdad sin amor? Tal vez les parezca sorprendente a algunos, pero es posible hacer todas estas cosas —y quedarse corto ante el parámetro que Dios tiene. Veamos por qué.

Decir mentiras por odio

Abundan los ejemplos de esto. Tal vez el ejemplo más horrible de todos es la respuesta engañosa de la serpiente Satanás en el jardín del Edén. Dios mismo les había dicho a Adán y a Eva que si ellos comían del fruto del árbol prohibido, ellos “morirían” (Génesis 2:17).

Satanás contradijo a Dios con la primera mentira registrada en las páginas de las Escrituras. Él les dijo a nuestros progenitores: “No moriréis; sino que sabe Dios que el día que comáis de él, serán abiertos vuestros ojos, y seréis como Dios, sabiendo el bien y el mal” (Génesis 3:4-5).

Esto fue, de hecho, una mentira tergiversada. Ellos tomaron del árbol prohibido, y sus ojos fueron abiertos (v. 7). Pero la prerrogativa de decidir el bien y el mal continuaba siendo del Creador, y la muerte y el desastre fueron las consecuencias de esta decisión. El Salvador Jesucristo más tarde diría que el diablo “no ha permanecido en la verdad, porque no hay verdad en él. Cuando habla mentira, de suyo habla; porque es mentiroso, y padre de mentira” (Juan 8:44).

Mucho tiempo después de la mentira en el jardín del Edén, un verdadero profeta tuvo que defenderse ante muchos mentirosos, a quienes, al igual que al diablo, no les importaban aquellos que decían amar. El mensaje de los falsos profetas durante la época de Jeremías fue: “Paz, paz; y no hay paz” (Jeremías 6:14; 8:11).

Los falsos profetas afirmaban amar a las personas de Judá; pero si su amor fuera verdadero, les hubieran dicho que debían cambiar sus caminos y arrepentirse delante de Dios. Esto le correspondió al profeta Jeremías, uno que amaba realmente a Dios y a las personas, y les dio un mensaje difícil. Él predicó apasionadamente que ellos necesitaban cambiar su forma de vida.

¿Mentiras por amor?

¿Es posible decir que amamos a alguien y le mentimos? ¿Podría la falsedad ser como una cobertura dulce y venderla como si fuera verdad?

Analicemos el caso de una famosa carta escrita por una niña de ocho años a un periódico en el año 1897. La carta se ha vuelto legendaria. Virginia O´Hanlon se preocupó por lo que algunas de sus amigas de escuela le estaban diciendo a ella. Entonces ella se sentó y escribió una carta al periódico New York Sun, lo que provocó la respuesta de un editorial con fecha de 21 de septiembre de 1897.

El propósito del editorial era reafirmar a la pequeñita en cuanto a la existencia de Santa Claus. Parte de la respuesta del editor es ésta: “Sí, Virginia, existe Santa Claus. Él existe así como en verdad el amor y la generosidad y la devoción existen, y usted sabe que éstos abundan y le dan a su vida la belleza y el gozo más increíbles. ¡Ay! ¿Cómo sería el mundo de oscuro si no existiera Santa Claus?… No habría fe en los niños, no habría poesía, ni romance que hiciera soportable la existencia. No tendríamos gozo, excepto en los sentidos y la vista. La luz eterna con la cual la niñez llena el mundo, se extinguiría”.

Palabras tiernas, diseñadas, sin lugar a dudas, ¡para hacer felices a los niños! ¿Pero son verdaderas? Por supuesto que no.

Sin lugar a dudas el autor de este famoso editorial habría afirmado que actuó por amor. Sin embargo, ¿es en verdad amor si lo que él dice es falso? No, según la Palabra de Dios.

Si usted no les dice a los niños la verdad acerca de Santa Claus, ¿creerán lo que decimos acerca de Jesucristo?

¿Verdad sin amor?

¿Es posible decir la verdad teniendo una motivación errónea? Sí, estos motivos erróneos nos traen consecuencias negativas —algunas veces al objetivo del mensaje, y siempre al orador malintencionado.

En el Nuevo Testamento, el apóstol Pablo escribió desde su difícil experiencia en la prisión acerca de aquellos que por lo menos predicaban una parte del verdadero evangelio, pero con una motivación errónea. “Algunos, a la verdad, predican a Cristo por envidia y contienda; pero otros de buena voluntad… Los unos anuncian a Cristo por contención, no sinceramente, pensando añadir aflicción a mis prisiones” (Filipenses 1:15-16). ¿La verdad predicada por una motivación errónea? Esto ha pasado —y puede suceder.

Pero no piense que aquellos que predicaron por el motivo incorrecto, ganaron el favor de Dios. Dios juzga los corazones.

Con más frecuencia, las personas justifican sus chismes y calumnias como verdad —pero la verdad es usada como un arma y con un motivo errado. La Biblia nos advierte fuertemente contra el chisme y la revelación de información confidencial (Proverbios 11:13; 16:27).

¡Hablar la verdad en amor!

Esto sigue siendo “la regla de oro”. Esto es lo que la Palabra de Dios requiere y nada menos será suficiente. La verdad que se dice con un espíritu de egoísmo no es suficiente. Tampoco lo es la falsedad que se habla con la base de un amor malentendido.

Decir la verdad en amor puede herir. Algunas veces nosotros, como los verdaderos profetas, debemos decir cosas que pueden ser difíciles de asimilar. Pero, generalmente, hablar la verdad en amor —con tacto, gracia, con una actitud humilde de estimar a quien nos oye como superior a nosotros (Colosenses 4:6; Filipenses 2:3)— producirá paz y relaciones más fuertes.

Cuando estamos motivados por el amor —preocupación genuina según Dios por los demás— escogeremos nuestras palabras cuidadosa y meticulosamente. Como Pablo escribiera: “Ninguna palabra corrompida salga de vuestra boca, sino la que sea buena para la necesaria edificación, a fin de dar gracia a los oyentes” (Efesios 4:29). Debemos escoger palabras que edifiquen —que construyan, animen y fortalezcan. “Hablar la verdad” no incluye hacer comentarios despiadados, no solicitados, sin tacto, críticos, sólo porque son ciertos.

Las mentiras finalmente nos llevan a la traición; y la verdad finalmente nos conduce al bienestar, la confianza y la cooperación. Desde la perspectiva de Dios, esto es lo que cuenta. “Por lo cual, desechando la mentira, hablad verdad cada uno con su prójimo; porque somos miembros los unos de los otros” (Efesios 4:25).

¡Hable la verdad en amor! Cualquier cosa diferente a esto dañará las relaciones y será inaceptable para Dios.

Dis la vérité avec amour

Ce que nous disons et pourquoi nous le disons a un grand impact sur nos relations. Pouvons-nous avoir de mauvais résultats même en disant la vérité? Peut-on mentir pour une bonne raison? 

"Est-il bon de mentir pour une bonne cause?" C'est une question qui est fréquemment posée. Les réponses à cette question sont quelque peu intéressantes.

Une personne a répondu: «À mon avis, la base de l'action morale est de parler librement pour maximiser le bien-être des autres et minimiser le mal que vous faites aux autres. Une règle telle que «ne jamais mentir», à mon avis, n'est pas la base de l'action morale, mais est toujours une conséquence directe d'essayer d'être moral en premier lieu. Le mensonge peut être, à mon avis, parfois moral. »

En est-il vraiment ainsi?

Une autre personne a cité un personnage religieux qui a proposé une conclusion traditionaliste: «C'est un péché de mentir. Quand vous mentez pour une bonne cause, c'est-à-dire pour sauver quelqu'un d'autre, c'est un demi-péché, parce que le mensonge est dans l'intérêt de votre prochain et non pour vous-même. Cependant, c'est quelque chose qui est considéré comme un péché. Par conséquent, nous devons garder cela à l'esprit et ne pas prendre l'habitude de mentir sur des choses insignifiantes. "

Alors, est-ce correct de mentir pour une bonne cause? Que dit Dieu des mensonges et de la vérité et de notre motivation?

Paramètre de Dieu

La motivation sous-jacente de Dieu et ce qu'il veut que nous ayons est l'amour (Matthieu 22: 37-40). Sur cette base, l'apôtre Paul nous offre un paramètre important pour la communication chrétienne.

S'adressant à l'Église d'Éphèse, il a mis en garde les chrétiens contre les vents du faux enseignement. Au lieu de cela, en «disant la vérité avec amour», ils «croîtront en tout en celui qui est la tête, c'est-à-dire le Christ», qui lui fait recevoir sa croissance «pour se construire dans l'amour» (Éphésiens 4:14). -16).

Dire la vérité avec amour, selon l'enseignement de la Bible, aide à combattre la fausse doctrine, favorise la croissance parmi les chrétiens et nous rapproche de l'image parfaite du Christ.

Beaucoup comprennent qu'il est possible de dire des mensonges par haine, mais pouvez-vous dire des mensonges par amour? Ou, aussi, peut-on dire la vérité sans amour? Cela peut sembler surprenant pour certains, mais il est possible de faire toutes ces choses - et de ne pas respecter la norme de Dieu. Voyons pourquoi.

Dis des mensonges par haine

Les exemples abondent. Peut-être l'exemple le plus horrible de tous est la réponse trompeuse du serpent Satan dans le jardin d'Eden. Dieu lui-même avait dit à Adam et Eve que s'ils mangeaient le fruit de l'arbre interdit, ils "mourraient" (Genèse 2:17).

Satan contredit Dieu avec le premier mensonge enregistré dans les pages des Écritures. Il a dit à nos parents: «Vous ne mourrez pas; mais Dieu sait que le jour où vous en mangerez, vos yeux s'ouvriront et vous serez comme Dieu, connaissant le bien et le mal »(Genèse 3: 4-5).

C'était, en fait, un mensonge déformé. Ils ont pris de l'arbre interdit, et leurs yeux ont été ouverts (v. 7). Mais la prérogative de décider du bien et du mal restait au Créateur, et la mort et le désastre étaient les conséquences de cette décision. Le Sauveur Jésus-Christ dira plus tard que le diable «n'est pas resté dans la vérité, car il n'y a pas de vérité en lui. Quand il dit des mensonges, il parle de lui-même; car il est menteur et père du mensonge "(Jean 8:44).

Longtemps après le mensonge dans le jardin d'Eden, un vrai prophète a dû se défendre contre de nombreux menteurs qui, comme le diable, se moquaient de ceux qui prétendaient aimer. Le message des faux prophètes à l'époque de Jérémie était: «Paix, paix; et il n'y a pas de paix »(Jérémie 6:14; 8:11).

Les faux prophètes prétendaient aimer le peuple de Juda; mais si leur amour était vrai, on leur aurait dit de changer de voie et de se repentir devant Dieu. Cela est tombé au prophète Jérémie, celui qui aimait vraiment Dieu et les gens, et leur a donné un message difficile. Il a prêché avec passion qu'ils devaient changer leur mode de vie.

Ment pour l'amour?

Est-il possible de dire que nous aimons quelqu'un et que nous lui mentons? Le mensonge pourrait-il être comme une garniture sucrée et le vendre comme s'il était vrai?

Prenons le cas d'une célèbre lettre écrite par une fillette de huit ans à un journal en 1897. La lettre est devenue légendaire. Virginia O´Hanlon s'inquiétait de ce que certains de ses camarades de classe lui disaient. Elle s'est ensuite assise et a écrit une lettre au journal New York Sun , suscitant une réponse éditoriale datée du 21 septembre 1897.  

Le but de l'éditorial était de réaffirmer la petite fille quant à l'existence du Père Noël. Une partie de la réponse de l'éditeur est la suivante: «Oui, Virginie, il y a le Père Noël. Il existe tout comme l'amour, la générosité et le dévouement existent vraiment, et vous savez qu'ils abondent et donnent à votre vie la beauté et la joie les plus incroyables. Aïe! À quoi ressemblerait le monde des ténèbres s'il n'y avait pas de père Noël?… Il n'y aurait pas de foi dans les enfants, pas de poésie, pas de romance qui rendrait l'existence supportable. Nous n'aurions de joie que dans les sens et la vue. La lumière éternelle dont l'enfance remplit le monde serait éteinte. "

Des mots tendres, conçus, sans aucun doute, pour rendre les enfants heureux! Mais sont-ils vrais? Bien sûr que non.

Sans aucun doute, l'auteur de ce célèbre éditorial aurait prétendu avoir agi par amour. Mais est-ce vraiment de l'amour si ce qu'il dit est faux? Non, selon la Parole de Dieu.

Si vous ne dites pas aux enfants la vérité sur le Père Noël, croiront-ils ce que nous disons de Jésus-Christ?

Vérité sans amour?

Est-il possible de dire la vérité avec une mauvaise motivation? Oui, ces mauvais motifs nous apportent des conséquences négatives - parfois au point du message, et toujours au locuteur malveillant.

Dans le Nouveau Testament, l'apôtre Paul a écrit à partir de sa difficile expérience en prison sur ceux qui ont au moins prêché une partie du vrai évangile, mais avec une mauvaise motivation. «Certains, en vérité, prêchent le Christ par envie et par conflit; mais d'autres de bonne volonté… Certains annoncent le Christ par contestation, non honnêtement, pensant ajouter de l'affliction à mes prisons »(Philippiens 1: 15-16). Vérité prêchée par une mauvaise motivation? Cela s'est produit - et peut arriver.

Mais ne pensez pas que ceux qui ont prêché pour la mauvaise raison ont gagné la faveur de Dieu. Dieu juge les cœurs.

Le plus souvent, les gens justifient leurs ragots et leurs calomnies comme de la vérité - mais la vérité est utilisée comme une arme et avec un mauvais motif. La Bible nous met fortement en garde contre les ragots et la divulgation d'informations confidentielles (Proverbes 11:13; 16:27).  

Dites la vérité avec amour!

Cela reste "la règle d'or". C'est ce que la Parole de Dieu exige et rien de moins ne suffira. La vérité qui est dite dans un esprit d'égoïsme ne suffit pas. On ne parle pas non plus du mensonge sur la base d'un amour incompris.

Dire la vérité avec amour peut faire mal. Parfois, en tant que vrais prophètes, nous devons dire des choses qui peuvent être difficiles à assimiler. Mais en général, la vérité dans l'amour - avec tact, grâce, avec une humble attitude d'estimer l'auditeur comme supérieur à nous (Colossiens 4: 6; Philippiens 2: 3 ) - produira la paix et des relations plus solides.

Lorsque nous sommes motivés par l'amour - la véritable préoccupation de Dieu pour les autres - nous choisirons nos paroles avec soin et minutie. Comme Paul l'a écrit: "Aucun mot corrompu ne sort de votre bouche, mais un seul qui est bon pour l'édification nécessaire, afin de donner la grâce aux auditeurs" (Ephésiens 4:29). Nous devons choisir des mots qui construisent - qui construisent, encouragent et renforcent. «Dire la vérité» n'inclut pas de faire des commentaires impitoyables, non sollicités, sans tact et critiques, simplement parce qu'ils sont vrais.

Les mensonges nous conduisent finalement à la trahison; et la vérité nous mène enfin au bien-être, à la confiance et à la coopération. Du point de vue de Dieu, c'est ce qui compte. «C'est pourquoi, rejetant le mensonge, dites chacun la vérité à son prochain; car nous sommes membres les uns des autres »(Éphésiens 4:25).

Dites la vérité avec amour! Tout autre chose que cela nuira aux relations et sera inacceptable pour Dieu.

Μίλα την αλήθεια με αγάπη

Αυτό που λέμε και γιατί λέμε ότι έχει μεγάλο αντίκτυπο στις σχέσεις μας. Μπορούμε να έχουμε κακά αποτελέσματα ακόμη και όταν λέμε την αλήθεια; Είναι εντάξει να λες ψέματα για καλό λόγο; 

"Είναι καλό να ψεύεις για καλό σκοπό;" Είναι μια ερώτηση που υποβάλλεται συχνά. Οι απαντήσεις σε αυτήν την ερώτηση είναι κάπως ενδιαφέρουσες.

Ένα άτομο απάντησε: «Κατά τη γνώμη μου, η βάση της ηθικής δράσης είναι να μιλάτε ελεύθερα για να μεγιστοποιήσετε την ευημερία των άλλων και να ελαχιστοποιήσετε τη βλάβη που κάνετε στους άλλους. Κατά τη γνώμη μου, ένας κανόνας όπως «ποτέ δεν ψεύδεται», δεν αποτελεί τη βάση για ηθική δράση, αλλά αντίθετα είναι πάντα άμεση συνέπεια της προσπάθειας να είμαστε ηθικοί στην αρχή. Κατά τη γνώμη μου, το ψέμα μπορεί να είναι μερικές φορές ηθικό. "

Είναι αλήθεια έτσι;

Ένα άλλο άτομο ανέφερε μια θρησκευτική προσωπικότητα που προσέφερε ένα παραδοσιακό συμπέρασμα: «Είναι αμαρτία για κάποιον να ψέψει. Όταν ψεύεις για καλό σκοπό, δηλαδή για να σώσεις κάποιον άλλο, είναι μισή αμαρτία, γιατί το ψέμα είναι προς όφελος του γείτονά σου και όχι για τον εαυτό σου. Ωστόσο, είναι κάτι που θεωρείται αμαρτία. Επομένως, πρέπει να το έχουμε αυτό υπόψη και να μην συνηθίζουμε να λέμε ψέματα σχετικά με ασήμαντα πράγματα. "

Λοιπόν, είναι εντάξει το ψέμα για καλό σκοπό; Τι λέει ο Θεός για τα ψέματα και την αλήθεια και τα κίνητρά μας;

Η παράμετρος του Θεού

Το υποκείμενο κίνητρο που έχει ο Θεός και αυτό που θέλει να έχουμε είναι η αγάπη (Ματθαίος 22: 37-40). Με βάση αυτό, ο απόστολος Παύλος μας προσφέρει μια σημαντική παράμετρο για τη χριστιανική επικοινωνία.

Μιλώντας στην Εκκλησία στην Έφεσο, προειδοποίησε τους Χριστιανούς να μην κινούνται από τους ανέμους της ψευδούς διδασκαλίας. Αντ 'αυτού, «μιλώντας την αλήθεια στην αγάπη», «θα μεγαλώνουν σε όλα όσα είναι ο επικεφαλής, δηλαδή ο Χριστός,« που τον κάνει να λαμβάνει την ανάπτυξή του «για να χτιστεί στην αγάπη» (Εφεσίους 4:14). -16).

Μιλώντας την αλήθεια στην αγάπη, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Βίβλου, βοηθά στην καταπολέμηση του ψεύτικου δόγματος, προωθεί την ανάπτυξη μεταξύ των Χριστιανών και μας φέρνει πιο κοντά στην τέλεια εικόνα του Χριστού.

Πολλοί καταλαβαίνουν ότι είναι δυνατόν να πεις ψέματα από μίσος, αλλά μπορείς να πεις ψέματα από αγάπη; Ή, επίσης, μπορεί κανείς να μιλήσει την αλήθεια χωρίς αγάπη; Μπορεί να φαίνεται εκπληκτικό για ορισμένους, αλλά είναι δυνατόν να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα - και να μην πληρούν τα πρότυπα του Θεού. Ας δούμε γιατί.

Πες ψέματα από μίσος

Παραδείγματα αυτού αφθονούν. Ίσως το πιο φρικτό παράδειγμα από όλα είναι η δόλια απάντηση του φιδιού Σατανά στον Κήπο της Εδέμ. Ο ίδιος ο Θεός είχε πει στον Αδάμ και την Εύα ότι αν έτρωγαν τον καρπό του απαγορευμένου δέντρου, θα «πεθάνουν» (Γένεση 2:17).

Ο Σατανάς αντέκρουσε τον Θεό με το πρώτο ψέμα που καταγράφηκε στις σελίδες της Γραφής. Είπε στους γονείς μας: «Δεν θα πεθάνεις. αλλά ο Θεός ξέρει ότι την ημέρα που τρώτε από αυτό, τα μάτια σας θα ανοίξουν, και θα είστε σαν τον Θεό, γνωρίζοντας το καλό και το κακό »(Γένεση 3: 4-5).

Αυτό ήταν, στην πραγματικότητα, ένα ψευδές. Πήραν από το απαγορευμένο δέντρο, και τα μάτια τους άνοιξαν (εδ. 7). Όμως το προνόμιο να αποφασίσουμε το καλό και το κακό παρέμειναν στον Δημιουργό, και ο θάνατος και η καταστροφή ήταν οι συνέπειες αυτής της απόφασης. Ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός θα έλεγε αργότερα ότι ο διάβολος «δεν παρέμεινε στην αλήθεια, επειδή δεν υπάρχει αλήθεια σε αυτόν. Όταν μιλάει ψέματα, μιλάει για τον εαυτό του. γιατί είναι ψεύτης, και ο πατέρας των ψεμάτων "(Ιωάννης 8:44).

Πολύ καιρό μετά το ψέμα στον Κήπο της Εδέμ, ένας αληθινός προφήτης έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια σε πολλούς ψεύτες, οι οποίοι, όπως ο διάβολος, δεν νοιάζονταν για εκείνους που ισχυρίστηκαν ότι αγαπούν. Το μήνυμα των ψεύτικων προφητών κατά την εποχή του Ιερεμία ήταν: «Ειρήνη, ειρήνη. και δεν υπάρχει ειρήνη »(Ιερεμίας 6:14 · 8:11).

Οι ψεύτικοι προφήτες ισχυρίστηκαν ότι αγαπούν τον λαό του Ιούδα. αλλά αν η αγάπη τους ήταν αληθινή, θα είχαν πει ότι πρέπει να αλλάξουν τους τρόπους τους και να μετανοήσουν ενώπιον του Θεού. Αυτό έπεσε στον προφήτη Ιερεμία, έναν που αγαπούσε πραγματικά τον Θεό και τους ανθρώπους και τους έδωσε ένα δύσκολο μήνυμα. Κηρύττει με πάθος ότι έπρεπε να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους.

Ψέματα για αγάπη;

Είναι δυνατόν να πούμε ότι αγαπάμε κάποιον και λέμε ψέματα; Θα μπορούσε το ψέμα να είναι σαν ένα γλυκό κάλυμμα και να το πουλήσει σαν να ήταν αλήθεια;

Σκεφτείτε την περίπτωση μιας διάσημης επιστολής που γράφτηκε από ένα οκτάχρονο κορίτσι σε μια εφημερίδα το 1897. Η επιστολή έχει γίνει θρυλική. Η Βιρτζίνια Ο Χάνλον ανησυχούσε για το τι της έλεγαν ορισμένοι από τους φίλους της στο σχολείο. Στη συνέχεια κάθισε και έγραψε μια επιστολή στην εφημερίδα New York Sun , προτρέποντας μια συντακτική απάντηση με ημερομηνία 21 Σεπτεμβρίου 1897.  

Ο σκοπός της σύνταξης ήταν να επιβεβαιώσει το κοριτσάκι σχετικά με την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη. Μέρος της απάντησης του συντάκτη είναι αυτό: «Ναι, Βιρτζίνια, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης. Υπάρχει όπως ακριβώς υπάρχει η αγάπη και η γενναιοδωρία και η αφοσίωση, και ξέρετε ότι αφθονούν και δίνουν στη ζωή σας την πιο απίστευτη ομορφιά και χαρά. Ωχ! Πώς θα ήταν ο κόσμος του σκοταδιού αν δεν υπήρχε Άγιος Βασίλης;… Δεν θα υπήρχε πίστη στα παιδιά, δεν θα υπήρχε ποίηση, ούτε ρομαντισμός που θα έκανε την ύπαρξη ανεκτή. Δεν θα είχαμε χαρά εκτός από τις αισθήσεις και την όραση. Το αιώνιο φως με το οποίο γεμίζει η παιδική ηλικία ο κόσμος θα σβήσει. "

Τρυφερά λόγια, σχεδιασμένα, χωρίς αμφιβολία, για να κάνουν τα παιδιά χαρούμενα! Αλλά είναι αλήθεια; Φυσικά όχι.

Αναμφίβολα, ο συγγραφέας αυτής της διάσημης έκδοσης θα ισχυριζόταν ότι ενήργησε από αγάπη. Ωστόσο, είναι πραγματικά αγάπη αν αυτό που λέει είναι ψεύτικο; Όχι, σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού.

Εάν δεν πείτε στα παιδιά την αλήθεια για τον Άγιο Βασίλη, θα πιστέψουν αυτά που λέμε για τον Ιησού Χριστό;

Αλήθεια χωρίς αγάπη;

Είναι δυνατόν να πούμε την αλήθεια με λάθος κίνητρο; Ναι, αυτά τα λανθασμένα κίνητρα μας φέρνουν αρνητικές συνέπειες - μερικές φορές στο σημείο του μηνύματος και πάντα στον κακόβουλο ομιλητή.

Στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος έγραψε από τη δύσκολη εμπειρία του στη φυλακή για εκείνους που τουλάχιστον κήρυξαν μέρος του αληθινού ευαγγελίου, αλλά με λάθος κίνητρο. «Μερικοί, στην πραγματικότητα, κηρύττουν τον Χριστό από φθόνο και διαμάχη. αλλά άλλοι καλής θέλησης… Κάποιοι ανακοινώνουν τον Χριστό με διαμάχη, όχι ειλικρινά, σκέφτοντας να προσθέσω ταλαιπωρία στις φυλακές μου »(Φιλιππησίους 1: 15-16). Η αλήθεια κηρύσσεται από λάθος κίνητρα; Αυτό έχει συμβεί - και μπορεί να συμβεί.

Αλλά μην νομίζετε ότι αυτοί που κήρυξαν για λάθος λόγο κέρδισαν την εύνοια του Θεού. Ο Θεός κρίνει τις καρδιές.

Τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι δικαιολογούν το κουτσομπολιό και τη συκοφαντία τους ως αλήθεια - αλλά η αλήθεια χρησιμοποιείται ως όπλο και με λάθος κίνητρο. Η Βίβλος μας προειδοποιεί έντονα για τα κουτσομπολιά και την αποκάλυψη εμπιστευτικών πληροφοριών (Παροιμίες 11:13 · 16:27).  

Μίλα την αλήθεια με αγάπη!

Αυτό παραμένει «ο χρυσός κανόνας». Αυτό απαιτεί ο Λόγος του Θεού και δεν αρκεί τίποτα λιγότερο. Η αλήθεια που λέγεται με πνεύμα εγωισμού δεν είναι αρκετή. Ούτε λέγεται ψευδές με βάση την παρεξηγημένη αγάπη.

Λέγοντας την αλήθεια στην αγάπη μπορεί να βλάψει. Μερικές φορές εμείς, ως αληθινοί προφήτες, πρέπει να πούμε πράγματα που μπορεί να είναι δύσκολο να αφομοιωθούν. Αλλά γενικά μιλώντας την αλήθεια στην αγάπη - με προσοχή, χαριτωμένη, με ταπεινή στάση να θεωρούμε τον ακροατή ανώτερο από εμάς (Κολοσσαείς 4: 6 · Φιλιππησίους 2: 3 ) - θα παράγει ειρήνη και ισχυρότερες σχέσεις.

Όταν παρακινούμαστε από την αγάπη - την πραγματική μέριμνα του Θεού για τους άλλους - θα επιλέξουμε τα λόγια μας προσεκτικά και σχολαστικά. Όπως έγραψε ο Παύλος: «Δεν βγαίνει καμία φθορά λέξη από το στόμα σου, αλλά μόνο μια λέξη που είναι καλή για την απαραίτητη οικοδόμηση, προκειμένου να δοθεί χάρη στους ακροατές» (Εφεσίους 4:29). Πρέπει να επιλέξουμε λέξεις που χτίζουν - που χτίζουν, ενθαρρύνουν και ενισχύουν. Το "Μιλώντας την αλήθεια" δεν περιλαμβάνει την υποβολή αδίστακτων, ανεπιθύμητων, άσκοπων, κριτικών σχολίων, μόνο και μόνο επειδή είναι αλήθεια.

Τα ψέματα μας οδήγησαν τελικά στην προδοσία. και η αλήθεια μας οδηγεί τελικά στην ευημερία, την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία. Από τη σκοπιά του Θεού, αυτό μετράει. «Επομένως, απορρίπτοντας το ψέμα, μιλήστε αλήθεια ο καθένας με τον γείτονά του. γιατί είμαστε μέλη του άλλου »(Εφεσίους 4:25).

Μίλα την αλήθεια με αγάπη! Οτιδήποτε άλλο από αυτό θα βλάψει τις σχέσεις και θα είναι απαράδεκτο για τον Θεό.